%0 Journal Article %T رابطه اهداف پیشرفت با احساس تعلق به مدرسه و نشاط ذهنی دانش‌آموزان %J روان شناسی مدرسه و آموزشگاه %I دانشگاه محقق اردبیلی %Z 22520821 %A شریفی, فائزه %A مرزیه, افسانه %A جناآبادی, حسین %D 2018 %\ 01/21/2018 %V 6 %N 4 %P 99-119 %! رابطه اهداف پیشرفت با احساس تعلق به مدرسه و نشاط ذهنی دانش‌آموزان %K اهداف پیشرفت %K احساس تعلق به مدرسه %K نشاط ذهنی %R 10.22098/jsp.2018.606 %X هدف از این پژوهش تعیین رابطه اهداف پیشرفت با احساس تعلق به مدرسه و نشاط ذهنی دانش‌آموزان بود­. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه­ی دانش‌آموزان دختر و پسر پایه­ی دوم، دوره متوسطه دوم، ناحیه دو شهرکرمان در سال تحصیلی1396- 1395 می­باشدکه از بین آنان نمونه­ای به حجم 300 نفر (207 دختر،93پسر)، با روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای انتخاب شده­بودند. و با استفاده از پرسشنامه اهداف پیشرفت (الیوت و مک گریگور)، پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه (بری و بتی) و مقیاس نشاط ذهنی حالتی (رایان و فردریک)، اقدام به جمع آوری اطلاعات شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از میانگین، انحراف استاندارد، همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام، استفاده شد. نتایج نشان داد در زمینه اهداف پیشرفت، بین جهت­گیری­های رویکردی-تبحری و رویکردی-عملکردی با احساس تعلق به مدرسه و نشاط ذهنی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد جهت­گیری رویکردی-تبحری توانسته­است بر احساس تعلق به مدرسه با مقدار (1/7) درصد واریانس تاثیر بگذارد و آنرا پیش­بینی کند. همچنین جهت­گیری رویکردی-عملکردی توانسته بر نشاط ذهنی با مقدار (11/0) درصد واریانس تاثیر بگذارد و آنرا پیش­بینی کند، و  در گام دوم، جهت­گیری رویکردی-تبحری توانسته بر نشاط ذهنی با مقدار (13/0) درصد واریانس تاثیر بگذارد و آنرا پیش­بینی نماید. %U https://jsp.uma.ac.ir/article_606_eac2dbebebcef0bbf8711b5f3ab487cb.pdf