هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش سیستمهای مغزی فعالسازی/ بازداری رفتاری و اشتیاق عاطفی، شناختی و رفتاری یادگیری در پیش بینی فرسودگی تحصیلی میباشد. پژوهش حاضرتوصیفی- همبستگی است. جامعهی آماری شامل کلیهی دانش­آموزان ناحیه یک شهر اراک است که 300 نفر از آنها بهصورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. دادههای پژوهش با استفاده از مقیاس سیستمهای مغزی فعالسازی/ بازداری رفتاری، مقیاس اشتیاق دانش­آموزان و پرسشنامه فرسودگی تحصیلی جمع آوری شده و با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره و نرم افزار SPSS-22 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین سیستم مغزی فعال­ساز رفتاری، اشتیاق عاطفی، اشتیاق شناختی و اشتیاق رفتاری با فرسودگی تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین بین سیستم مغزی بازداری رفتاری با فرسودگی تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین اشتیاق عاطفی، سیستم مغزی فعال­ساز رفتاری و سیستم مغزی بازداری رفتاری قابلیت پیش بینی فرسودگی تحصیلی را دارد. با توجه به یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که سیستمهای مغزی فعالساز/ بازداری رفتاری و اشتیاق عاطفی، شناختی و رفتاری یادگیری در بروز فرسودگی تحصیلی دانشآموزان نقش مهمی دارد. در واقع، سیستم بازداری/ فعالساز هم به صورت مستقیم و به واسطه چگونگی و میزان اشتیاق تحصیلی با میزان فرسودگی تحصیلی دانشآموزان در ارتباط قرار بگیرد.