اثربخشی روش تدریس جیگ ساو بر خودکارآمدی ریاضی و اضطراب ریاضی در درس آمار و مدل‌سازی در بین دانش‌آموزان علوم انسانی دوره دوم متوسطه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد علوم تربیتی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی

2 استادیار گروه علوم تربیتی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده

هدف تحقیق حاضر، بررسی اثربخشی روش تدریس جیگ ساو بر خودکارآمدی ریاضی و اضطراب ریاضی در درس آمار و مدل‌سازی در بین دانش‌آموزان علوم انسانی دوره دوم متوسطه می‌باشد. روش تحقیق از نوع آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه شاهد، و جامعه آماری نیز شامل کلیه دانش‌آموزان دختر شاخه علوم انسانی مقطع دوم متوسطه در شهرستان ارومیه می‌باشد. به منظور اجرای پژوهش، ابتدا به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، یک کلاس 36 نفری انتخاب، و به صورت تصادفی اعضای آن به دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند با انجام پیش‌آزمون برای هر دو گروه، تدریس مباحثی از کتاب آمار و مدل سازی برای گروه کنترل به صورت سنتی توسط معلم مربوطه، و برای گروه آزمایش توسط محقق صورت گرفت. بعد از اتمام ده جلسه آموزش، مجددا دو ابزار ذیل به‌عنوان پس‌آزمون، روی افراد گروه نمونه اجرا شد.  برای اندازه‌گیری متغیرها، از مقیاس خودکارآمدی ریاضی قنبرزاده علمداری و مقیاس اضطراب ریاضی پلیک و پاکر استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها از روش­های آماری تحلیل کوواریانس تک عاملی(آنکوا) و چند متغیری (مانکوا) استفاده گردید. نتایج نشان داد که روش تدریس یادگیری مشارکتی از نوع جیگ ساو بر خودکارآمدی ریاضی و کاهش اضطراب ریاضی در بین دانش‌آموزان موثر است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effectiveness of jigsaw teaching methods on mathematics self-efficacy and mathematics anxiety in statistics and modeling lesson among second-grade high school students of humanities

نویسندگان [English]

  • R taghizadeh 1
  • J Abdeli Soltan Ahmadi 2
1 Department of Educational Sciences, Urmia branch, Islamic Azad University
2 Department of Educational Sciences, Urmia branch, Islamic Azad University
چکیده [English]

The purpose of the present study was to investigate the effect of jigsaw teaching methods on mathematics self-efficacy and mathematics anxiety in statistics and modeling lesson among second-grade high school students of humanities. The research was an experimental study with control group pretest-posttest design. The population included all the second-grade high school female students of humanities in Urmia. Using multi-stage cluster sampling, the sample was selected (n=36) and assigned into an experimental and a control group. The control group was taught using conventional teaching method by the teacher while the experimental group was taught through cooperative learning methodology by the researcher. At the end of ten sessions of treatment, the previously employed mathematics efficacy scale and mathematics anxiety scale were re-administered on both groups as posttest. To measure the variables, we used mathematics self-efficacy scale by Ghanbarzadeh Alamdari and mathematics anxiety scale by Pelic and Packer. To analyze the data, we used factor analysis multivariate covariance (MANCOVA). As the results revealed, cooperative learning teaching method focusing on jigsaw technique was very effective on the students’ mathematics efficacy and reducing math anxiety.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Jigsaw teaching method
  • mathematics efficacy
  • mathematics anxiety
  • statistics and modeling lesson
آذر، عادل و مؤمنی، منصور(1387).آمار و کاربرد آن در مدیریت. تهران: انتشارات سمت.
اسلاوین، رابرت (1381). جمع بندی تحقیقات انجام شده پیرامون یادگیری مشارکتی، ترجمه: فاطمه فقیهی قزوینی، فصل نامه تعلیم و تربیت، 8(2)، 129-114.
بخشعلی زاده، شهرناز؛ پاشا، عین الله و رستگار، آرش(1390). آمار و مدل سازی. تهران: شرکت چاپ و نشر کتاب های درسی ایران.
 بهرنگی، محمد رضا و آقایاری، طیبه (1383). تحول ناشی از تدریس مشارکتی از نوع جیگ ساو در وضعیت سنتی تدریس دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی. فصلنامه نوآوری­های آموزشی، 10(3)، 52 -35.
پیرحسینلو، سعیده(1382). بررسی رابطه خودکارآمدی ریاضی، اضطراب ریاضی، و انتظار عملکرد ریاضی در پیشرفت ریاضی دختران و پسران دبیرستان‌های دولتی منطقه 2 تهران. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت معلم تهران.
حجازی، الهه و نقش، زهرا (1386). رابطه خودکارآمدی ریاضی، سودمندی ادراک شده ریاضی و راهبردهای خودتنظیمی با پیشرفت ریاضی در دانش‌آموزان: یک مقایسه جنسیتی. مجله مطالعات زنان، 1(2)، 102 - 84.
خضری آذر، جلال(1392). اث‍ر ب‍خ‍ش‍ی روش یادگ‍ی‍ری م‍ش‍ارک‍ت‍ی ب‍رن‍گرش ری‍اض‍ی و خ‍ودک‍ارآم‍دی  در دانش‌آموزان پ‍ای‍ه اول م‍ت‍وس‍طه در ش‍ه‍رس‍ت‍ان م‍ه‍اب‍اد. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت معلم تهران.
رکابدار، قاسم و سلیمانی، بهاره (1387).  نگرش به آمار در صورت استفاده از فناوری رایانه ای پس از دوره آمار دانشگاهی. دانش و پژوهش در علوم تربیتی- برنامه ریزی درسی،22(19)، 132 -117. 
کرامتی، محمد رضا(1388). تاثیر یادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان در درس فیزیک. مجله روان‌شناسی و علوم تربیتی، 39(2)، 49 -31.
 کلانتر قریشی، منیر(1390). تأثیر روش آموزش تلفیقی یادگیری مشارکتی و یادگیری در حد تسلط بر خودکارامدی ، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی. فصلنامه پژوهش در نظام های آموزشی، 5(12)، 107 - 89.
سیف، دیبا و مرزوقی، رحمت اله (1387). رابطه ابعاد باورهای معرفت شناختی و خودکارآمدی با عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان مقطع راهنمایی در درس علوم تجربی.ماهنامه علمی پژوهشی دانشور رفتار، 15(33)، 14 -1 .
صمدیان، منیر السادات (1388). ارائه الگوی استفاده بهینه از آزمون­های آماری با کاربرد پلیسی. فصلنامه نظم و امنیت انتظامی، 2(2)، 24 -1.
کلانتر قریشی، منیر(1390). تأثیر روش آموزش تلفیقی یادگیری مشارکتی و یادگیری در حد تسلط بر خودکارامدی، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی. فصلنامه پژوهش در نظام­های آموزشی، 5(12)، 107 -89.
قنبرزاده علمداری، ناهید (1380). رابطه نگرش، باورهای خودکارآمدی، و انتظار عملکرد با عملکرد ریاضی دانش‌آموزان دختر و پسر دبیرستان. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران. 
علم الهدایی، سید حسن (1379). اضطراب ریاضی. مجله روان‌شناسی و علوم تربیتی، 5(1)، 119-99. 
غلامعلی لواسانی، مسعود؛ حجازی، الهه و خندان، فرح (1390). بررسی اثربخشی روش یادگیری مشارکتی بر اضطراب ریاضی و رفتار کمک طلبی. فصلنامه روان‌شناسی، 15(4)، 411-397.
علایی خرایم، رقیه؛ نریمانی، محمد و علایی خرایم، سارا (1391). مقایسه‌ی باورهای خودکارآمدی و انگیزه‌ی پیشرفت در میان دانش‌آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری. مجله‌ی ناتوانی‌های یادگیری، 3(1)،  91-78.
نریمانی، محمد؛ خشنودنیای چماچائی؛ زاهد، عادل و ابوالقاسمی، عباس (1393). نقش درک حمایت معلم در پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان دارای ناتوانی یادگیری. مجله ناتوانی های یادگیری، 3(1)، 127-109.
نریمانی، محمد و وحیدی، زهره (1392). مقایسه ی نارسایی هیجانی، باورهای خودکارآمدی و عزت نفس در میان دانش‌آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری. مجله ی ناتوانی های یادگیری،  1(3)،  104-85.
نریمانی، محمد؛ مهاجری اول، نسترن و انصافی، الناز (1396). بررسی اثربخشی نوروفیدبک در امواج مغزی، کارکردهای اجرایی و عملکرد ریاضی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص با اسپیسیفایر ریاضی. مجله ی ناتوانی های یادگیری،  6(3)،  143-122.
یاریاری، فریدون؛ کدیور، پروین و میرزاخانی، محمد(1387). بررسی تاثیر یادگیری مشارکتی بر عزت نفس، مهارت‌های اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان. فصلنامه روان‌شناسی، 3(10 166 - 145.
Alaei Kharaem , R., Narimani,  M. & Alai kharaim, S. (2012)A comparison of self-efficacy beliefs and achievement motivation in students with and without learning disability. Journal of Learning Disabilities,.1(3), 85-104. (Persian).
Baloglu, M. & Kocak, R., (2016). A multivariate investigation of the differences in mathematics anxiety. Personality and Individual Differences, 40, 1325-1335.
Bandura, A., (2004). Health promotion by social cognitive means. Health education and behavior, 31 (2), 143-164.
Dyson, B. & Casey, A (2012) Cooperative learning in physical education: A research based approach. 166-175: London, UK: Routledge
Goose, M., Brown, R., Maker, k., (2008). Self-efficacy in mathematics: affective cognition, cognitive domains of functioning. Proceeding of the 31st Annual Conference of the Mathematics Education Research Group of Australasia, 507-513.
Goodyear, V. A. & Casey, A. (2015). Innovation with change: Developing a community of practice to help teachers move beyond the ‘honeymoon’ of pedagogical renovation. Physical Education and Sport Pedagogy, 20(2):186–203.
Hanze, M. & berger, R. (2007). Cooperative learning, motivational effects, and student characteristics, An experimental study comparing cooperative learning and direct instruction is 12 grade physics classes. University of Kassel Germany, 12, 29-41.
Hoffman, B. (2010). I think I can, but I'm afraid to try: The role of self-efficacy beliefs and mathematics anxiety in mathematics problem-solving efficiency. Learning and Individual Differences, 20, 276–283.
Jessica, J. & Black, G. Q., Abigail, A. G., Rachel D. T., Joshua P. S., Jeffrey A. W (2012). Alcohol expectancies and social self-efficacy as mediators of differential intervention outcomes for college hazardous drinkers with social anxiety. Addictive Behaviors, 37, 248–255.
Jain, S. & Dowson, M., (2009).Mathematics anxiety as a function of multidimensional self-regulation and self-efficacy. Contemporary Educational Psychology, 34, 240-249.
Karacop, A. (2017). The Effects of Using Jigsaw Method Based on Cooperative Learning Model in the Undergraduate Science Laboratory Practices. Universal Journal of Educational Research 5(3): 420-434,
Millis, B.(2010). Cooperative learning in high education. Publisher: Stylus Publishing.
Munafò, C. (2016). Cooperative Learning as Formative Approach in Physical Education for All. International Journal of Science Culture and Sport, 4(2), 195 – 205.
Narimani, M., Khoshnoodnia Chomachaei, B., Zahed, A. & Abolghasemi, A. (2013). The role of perceived teacher support in predicting academic self-efficacy in students with learning disabilities. Journal of Learning Disabilities, 3 (1), 110-128. (Persian)
Narimani, M. & Vahidi, Z. (2014). A comparison of alexithymia, self-efficacy and self-esteem in students with and without learning disability. Journal of Learning Disabilities, 3 (1), 78-91. (Persian)
Narimani,M., MohajeriAval, N. & Ensafi, E.(2017).  Examining the effectiveness of neurofeedback treatment in brainwave, executive function and math performance of children with specific learning disorder with mathematics specifier. Journal of Learning Disabilities, 6 (3), 122-143. (Persian).
Plake, B. S., & Parker, C. S. (1982). The development and validation of a revised version of the Mathematics anxiety rating scale. Educational and Measurement, 42(9), 551 – 559.
Richardson, F. C. & Suinn, R. M., (1972). The Mathematics Anxiety Rating Scale.Psychometric data . Journal of Counseling Psychology19, 551-554.
Sagsoz, O., Karatas, O., Turel, V., Yildiz, M. (2015). Effectiveness of Jigsaw learning compared to lecture-based learning in dental education. Eur. J. Dental Education, DOI: 10.1111/eje.12174
Senay, K., Füsun, Ö., Rüçhan, Ö. & Yalçın, S. (2009). An investigation of social self-efficacy expectations and assertiveness in multi-program high school students. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, 623–629.
Slavin, R. E., Hurley, E. A., & Chamberlain, A. (2003). Cooperative learning and achievement: theory and research. Educational psychology, 7(2), 177-198.
Schmid-Riggins, P. (2011). The Impact of Team Teaching on Inclusion in Secondary Education. Doctoral Study Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Doctor of Education Educational Leadership. Walden University.
Vinod Kumar, C.S., Kalasuramath, S., Patil, K.G., Kumar, K.R., Shama Taj1, V.L., Jayasimha, K.G. Basavarajappa, P., Shashikala, A. & Thomas C. (2017). Effect of Jigsaw Co-Operative Learning Method in Improving Cognitive Skills among Medical Students. International Journal of Current Microbiology and Applied Sciences, 6(3), 164-173
Walsh, K. A. (2008). The Relationship among Mathematics Anxiety, Beliefs about  mathematics, Mathematics Self-efficacy, and Mathematics Performance. Nursing Education Research29(4), 226-229.
Zu-Chun, L (2012). Comparison of technology-based cooperative learning with technology-based individual learning in enhancing fundamental nursing proficiency. Nurse Education Today, 12(4) 1 – 6.
Yusuf, M. (2011). The impact of self-efficacy, achievement motivation, and self-regulated learning strategies on students’ academic achievement. Procedia Social and Behavioral Sciences, 15, 2623–2626.
Yuksel- Sahin , F. (2008). Mathematics anxiety among 4th and 5th grade Turkish elementary school students . International Electronic Journal of Mathematics Education, 3(3), 179-192.
.