رابطه ی شیوه های فرزند پروری والدین و کمرویی با خلاقیت در تیزهوشان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه تهران

2 استاد ممتاز گروه روانشناسی کودکان استثنایی، دانشگاه تهران

3 دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس

d_2_92_12_18_8

چکیده

هر فرد تیزهوشی، لزومأ خلاق نیست، اما بهره برداری کامل از هوش، بدون خلاقیت میسر نیست . بنابراین
مطالعه ی عوامل مرتبط با خلاقیت تیزهوشان ضروری است . هدف از این پژوهش ، مطالعه ی ارتباط میان شیوه ها ی
فرزندپروری والدین و کمرویی با خلاقیت در تیزهوشان است . به این منظور، تعداد 237 دانش آموز دختر دبیرستانی
آزمون » مدارس سمپاد (استعدادهای درخشان ) شهر تهران، با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد و
به عنوان ابزار سنجش، مورد « مقیاس شیوه های فرزندپروری بامریند » و « مقیاس خلاقیت عابدی » ،« کمرویی استنفورد
استفاده قرار گرفت . به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر روش های آمار توصیفی، از ضریب هم خوانی خی دو
برای معنادار بودن ضریب فای استفاده شد . نتایج نشان داد در گروه افراد با شی وه فرزند پروری اقتدار منطقی مادر، در
کمرویی پایین، کمترین فراوانی مربوط به خلاقیت در سطوح بسیار کم و کم بوده و بیشترین فراوانی مربوط به
سطوح خلاقیت زیاد و بسیار زیاد است و یافته ها بین سطوح کمرویی و خلاقیت با توجه به سبک فرزند پروری
به عبارت ی، اکثر افرادی که .(p<0/ 0 بوده است ( 001 / منطقی نشان می دهد که می زان ضرایب هم خوانی برابر با 51
تحت شیوه های فرزند پروری اقتدار منطقی بوده و دارای سطح کمرویی پایین هستند، از خلاقیت بالاتر از متوسط
برخوردار هستند . بنابراین میان شیوه ی فرزندپروری اقتدار منطقی و کمرویی پایین با خلاقیت درتیزهوشان رابطه ی
مثبت وجود دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The relationship between parenting styles, shyness and creativity in the gifted

نویسندگان [English]

  • F Farahini 1
  • GH.A Afrooz 2
  • K Rasoolzadeh-Tabatabaiee 3
1 Ph.D. student of psychology, Tehran University
2 Distinguished professor of Psychology , Tehran University
3 Associated Professor of Psychology ,University of Tarbiat Modares
چکیده [English]

Not every gifted is necessarily creative, but fully utilizing the intelligence
is impossible without creativity. Therefore the study on factors of creativity
among the gifted is necessary.The aim of this study is to investigate the
relationship between parenting styles and shyness with creativity among the
gifted.In this study, we have selected 237 female students from Tehran's
“Sampad” high schools using cluster random sampling method and applying
“Bumrind parenting styles scale”, “Stanford Shyness Test” and “Abedi
Creativity Scale” as the main tools for the investigation.Thereafter, data
were analyzed by chi-square and phi coefficient, beside the descriptive
statistics methods. Results revealed that in the parenting style group of
maternal logical discipline, the least frequency of low shyness is for the
lowest and low levels of creativity and the highest frequency is for the high
and very high levels of creativity. The comparison between levels of
creativity and levels of shyness according to the logical parenting style
showed a correlation of 0.51 with a significance level of less than 0.0001
and a significant difference between groups via chi square test. In other
words, most of the individuals who underwent logical discipline parenting
style and had low levels of shyness, hold a higher than medium levels of
creativity.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Creativity
  • Parenting styles
  • shyness
  • talented
افروز، غلامعلی ( 1385 ). روان شناسی کمرویی و راه های درمان. چاپ نهم. تهران: دفتر نشر فرهنگ
اسلامی.
برادران باقری، محمود ( 1377 ). بررسی کمرویی دانش آموزان پایه اول دبیرستان مدارس عادی و
تیزهوش شهرستان اسلامشهر . دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران.
حسینی، افضل السادات ( 1383 ). ماهیت خلاقیت و شیوه های پرورش آن . تهران : انتشارات آستان قدس
رضوی.
ساداتی فیروزآبادی، سمیه ( 1387 ). رابطه جهت گیری هدفی وکمال گرایی با خلاقیت در
دان شآموزان دبیرستانی شاغل ب ه تحصیل در مدارس استعدادهای درخشا . ن پایان نامه ی
کارشناسی ارشد. دانشکده روان شناسی وعلوم تربیتی دانشگاه تهران.
عابدی، جمال ( 1372 ). خلاقیت و شیوه ای نو در اندازه گیری آن ، پژوه شه ای روان شناخت ی،
.46 -54 ،( 1و 2 )2
نادری اثر، محمدحسن ( 1387 ). بررسی رابطه شیو ههای فرزندپروری والدین، سب کشناختی و خلاقیت در
دان شآموزان دختر و پس . ر پایان نامه ی کارشناسی ارشد، دانشکده روا ن شناسی و علوم تربیتی دانشگاه
تهران.
Aunola, K. & Nurmi, J. E. (2005). The role of parenting styles in children’s problem
behavior. Child Development, 76, 1144-1159.
Asendorpf, J. B. (2008). Shyness. Encyclopedia of Infant and Early Childhood
Development, 6, 146-153
رابطه ی شیوه های فرزندپروری والدین و کمرویی با خلاقیت در تیزهوشان
152
Beghetto, R. A. (2007). Does creativity have a place in classroom discussions? Prospective
teachers’ response preferences. Thinking Skills and Creativity, 2 (1), 1-9.
Brunet, P. M. & Schmidt, L. A. (2007). Is shyness context specific? Relation between
shyness and online self-disclosure with and without a live webcam in young adults,
Journal of Research in Personality, 41, 938-945.
Chavira, D. A., Stein, M. B. & Malcarne, V. L. (2002). Scrutinizing the relationship
between shyness and social phobia. Journal of Anxiety Disorders, 16, 585-598.
Cheng,V. M. Y.(2011). Infusing creativity into Eastern classrooms: Evaluations from
student perspectives. Thinking Skills and Creativity, 6(1),67-87.
Diaz, Y. (2005). Association between parenting and child behaviour problems among
Latino mothers and children. Unpublished Master Thesis, University of Maryland,
Maryland.
Eyzenk, M. W. (2000). Cognitive psychology A student’s handbook. First published by
psychology press Ltd.
Fordham, K. & Stevenson-Hinde, J. (1999). Shyness, friendship quality, and adjustment
during middle childhood. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 40, 757–768.
Gazelle, H. & Ladd, G. (2003). Anxious solitude and peer exclusion: A diathesis stress
model of internalizing trajectories in childhood. Child Development, 74, 257-278.
Heiser, N. A., Turner, S. M., Beidel, D. C. & Roberson-Nay, R. (2009). Differentiating
social phobia from shyness, Journal of Anxiety Disorders, 23, 469-476.
Jeffrey, B. & Craft, A. (2001). The universalization of creativity. In Craft, A., Jeffrey, B.,
and Leibling, M. (Eds.) creativity in education continuum.
Janatan. M. Cheek & Shein, S. Stahl (1986). Shyness and verbal creativity. Jurnal of
research in personality, 20(1), 58-67.
Kawamura, K. W., Frost, R. O. & Harmatz, M. G. (2002). The relationship of perceived
parenting styles to perfectionism. Personality and Individual Differences, 32, 317-327.
Lau, S. & Leung, K. (1992). Relations with parents and school and Chinese adolescents'
self-concept, delinquency, and academic performance. British Journal of Educational
Psychology, 62, 2, 193-202.
Niu, W. & Liu, D. (2009). Enhancing Creativity: A Comparison Between Effects of an
Indicative Instruction “to Be Creative” and a More Elaborate Heuristic Instruction on
Chinese Student Creativity. Psychology of Aesthetics, Creativity, and the Arts, 3(2), 93-
98.
Parnes, Sidney J. (1971). Creativity: Developing human potential. Journal of creative
behavior, 5 (1), 19-35.
Reeve, Ch., Meyer, R. & Bonaccio, S. (2006). Intelligence–personality associations
reconsidered: The importance of distinguishing between general and narrow dimensions
of intelligence. Intelligence, 34(4), 387-402.
Rubin, K. H. (2001). Shyness and behavioral inhibition. Available on line. University of
Maryland, college park, Maryland, USA.
Silvia, P., Winterstein, B., Willse, J., Barona, C., Cram, J., Hess, K., Martinez, J. & Richar.
C.(2008). Assessing Creativity With Divergent Thinking Tasks: Exploring the
Reliability and Validity of New Subjective Scoring Methods. Psychology of Aesthetics,
Journal of school psychology, winter 2014 مجله ی روان شناسی مدرسه، زمستان 1392
Vol.2, No.4/137-153 137 -153/ دوره ی 2، شماره ی 4
153
Creativity, and the Arts, 2(2), 68-85.
Sternberg, R. J. (1990). Handbook of human intelligence. Cambridge University Press.
White, Kinnard. (1968). Anxiety, extraversion-introversion, and divergent thinking ability.
Journal of creative behavior, 2 (2), 119-127.
Xu,Y., Farver, J., Yu, L. & Zhan, Z. (2009). Three Types of Shyness in Chinese Children
and the Relation to Effortful Control. Journal of Personality and Social Psychology,
97(6), 1061-1073.