Structural equation modeling of the relationship self – regulation and emotional intelligence on academic achievement in mathematics with mediation of self-efficiency

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant of Professor, Shahid Rajaei teacher training University.

2 M.A . educational Psychology, Shahid Rajaei teacher training University

Abstract

The purpose of this study is to model the relationship between self-regulation, emotional intelligence and mathematics achievement as mediated by self-regulation. The population of the study included all high school students of grade three from the first and second districts of ministry of education in the city of Ardabil in the academic year of 2012-2013. The sample size was 400 (264 female and 136 male) students who were chosen by a relative stratified random method. The instruments of the study included assessment scale of emotional intelligence, self-assessment scale of self-, self-assessment scale of self-efficacy, and researcher-made mathematics achievement test. The data were analyzed using descriptive statistics and inferential statistics including stepwise and path analysis. The results of the study showed that: 1) there is a direct and positive relationship between the academic achievement and self-regulation. 2) there is a positive and direct relationship between the students’ emotional intelligence and their achievement. 3) there is a positive and direct relationship between students’ emotional intelligence and their self-regulation. 4) there is positive, direct and indirect relationship between emotional intelligence and self-efficacy. Overall, the independent variable of self-regulation predicted and justified 27% of variance of the dependent variable of achievement. Also, the independent variable of emotional intelligence predicted and justified 18.2% of variance of the dependent variable of achievement.
 

Keywords


اصغری،آرزو (1385). رابطه توانمندسازی وخودکارآمدی بارضایت شغلی در دبیران شهرتهران. پایان نامه کارشناسی­ ارشد. دانشکده روان­شناسی وعلوم­تربیتی دانشگاه شهید بهشتی تهران.
اکبرزاده، نسرین(1383). هوش هیجانی: دیدگاه سالوی و دیگران. چاپ دوم. تهران. انتشارات سمت
حسن پور، جیران (1389). بررسی رابطه سبک های فرزند پروری، وجدان تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
خضری، آذر، غلامعلی لواسانی، وامانی(1390). تفاوت های جنسیتی در خودکارآمدی، اهداف پیشرفت، ارزش تکلیف، درگیری شناختی. مطالعات اجتماعی – روانشناختی زنان.32(1)، 9-7.
زاهد، عادل؛ رجبی، سعید و امیدی، مسعود (1391). مقایسه‌ی سازگاری اجتماعی، تحصیلی و یادگیری خودتنظیمی در دانش‌آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری. ناتوانی‌های یادگیری، 1(2)، 62-43.
سند ملی توسعه آموزش و پرورش در برنامه پنج ساله چهارم، معاونت برنامهریـزی و توسـعه مـدیریت، دفتر آمار و برنامه‌ریزی، ۱۳۸۳.
سیف، د؛ لطفیان، م و بشاش، ل (1385).رابطه خودنظم دهی انگیزشی باراهبرد های یادگیری وپیشرفت تحصیلی ریاضی. مجله روانشناسی. 37(1)، 32-19.
شریفی، حسن پاشا (1379).اصول روان سنجی و روان آزمایی.تهران:رشد.
عسگری، م؛ میرمحمدی، س ،ر و مظلومی، ا (1390).تاثیر آموزش راهبردهای خود-تنظیمی بر خودپنداره و پیشرفت ریاضی دانش‌آموزان دختر سوم راهنمائی اراک. فصل‌نامه روانشناسی .44(7)، 24-21.
فولادچنگ، محبوبه؛ رضویه، اصغر؛ خیّر، محمد و البرزی، شهلا(1386). بررسی تأثیر پردازش فراشناختی بر حل مسئله. مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، 26(3)، 91-75.
کدیور ،پروین(1382). نقش باورهای خودکارآمدی ،خود-گردانی وهوش در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی مجله علوم تربیتی و روانشناسی،3(1 و 2)، 36-22.
کمالی زارچ، محمود؛ کدیور، پ؛ قاضی طباطبائی، م و کیامنش، ع (1385). نقش منابع اطلاعات خودکارآمدی ویژگی های میانجی شخصی در خود-کارآمدی و عملکرد ریاضی.مجله روانشناسی و علوم تربیتی، 36(1)، 206-185.
لیوارجانی، ش و غفاری، س (1389).بررسی رابطه هوش هیجانی و مهارت های اجتماعی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع دوم متوس دانش آموزان مدارس طه شهر تبریز در سال تحصیلی 89-88. علوم تربیتی. 3(9)، 88-71.
محمودی،زهرا (1377). بررسی رابطه خودپنداره- یادگیری خودتنظیم و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر پایه دوم راهنمایی شهرستان شهریار. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت معلم.
ملک زاده، اکرم (1386). تاثیر آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر پیشرفت ریاضی، باورهای انگیزشی ودرگیری شناختی، پایه دوم راهنمائی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
منصوری، بهزاد (1380). هنجاریابی آزمون هوش هیجانی شرینگ برای دانشجویان دورهء کارشناسی ارشددانشگاه‌های شهر تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده روانشناسی‌ دانشگاه علامه طباطبایی.
میرحسینی، ف (1390). تاثیر آموزش راهبرد یادگیری خود تنظیمی بر انگیزش، خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
نریمانی، محمد؛ خشنودنیای چماچایی، بهنام؛ زاهد، عادل و ابوالقاسمی، عباس (1392). نقش درک حمایت معلم در پیش‌بینی خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان دارای ناتوانی یادگیری. ناتوانی‌های یادگیری، 3(1)، 127-109.
نیکوگفتار، منصوره (1385). نقش آموزش هوش هیجانی در پیشرفت تحصیلی و سلامت عمومی دانش‌آموزان. رساله دکتری در  رواشناسی عمومی، تهران دانشگاه تربیت مدرس.
هومن، حیدرعلی.(1380). مدل یابی معادلات ساختاری. تهران: انتشارات سمت.
یوسفی، فریده و خیر، محمد (1382). بررسی رابطه استدلال صوری، آگاهی عاطفی و پیشرفت تحصیلی در گروهی از تیز هوش وعادی شهر شیراز. مجله روانشناسی و علوم تربیتی.32(2)،200-175.
Bandura, A. (2001). Guide for Constructing Self-Efficacy Scales. Stanford, CA, USA : Stanford University.
Bandura, A. (2004). Perceived self-efficacy in cognitive development and functioning, Educational Psychology, 28:117-148.
Brearley, M.(2001).Emotional intelligence in the classroom. Crown House Publishing Ltd
Khajehpour, M. (2011). Relationship between emotional intelligence, parental involvement and academic performance of high school students. Procedia - Social and Behavioral Sciences V 15, P 1081–108
Malka, A. & Covington, M. V.(2005). Perceiving school performance as instrumental to future goal attainment: Effects on graded performance. Contemporary Educational Psychology, 30(1), 60-80.
      Mayer, J. D., Salovey, P. & Caruso, D. R. (2004). Emotional intelligence: Theory finding and implications. Psych Inqu,60:197-215..
Pajares, F. & Schunk, D. (2001). Self-beliefs and school success: Self-efficacy, self-concept, and school achievement, perception(239-266) London: Ablex publishing.
Pintrich,, P. R. & De Groot, E. V. (1990). “Motivational and Self-regulated learning components of classroom  academic performance”, Journal of Educational Psychology, 82, 1,33-40.
Salovey, P., Carso, D.  & Mayer , J. D. (2002) .Emotional intelligence. In R.J. Sternberg (ed.), Handbook of Intelligence (2nd ed.). New York: Cambridge University Press.
Walker, C. O., Greene, B. A. & Mansell, R. A. (2006). Identification with academics, intrinsic/extrinsic motivation, and self-efficacy as predictors of cognitive engagement. Learning and Individual Differences,16(1), 1-12.
Yusuf, M. (2011).Investigating relationship between self-efficacy, achievement motivation, and self-regulated learning strategies of undergraduate Students: A study of integrated motivational models. Procedia - Social and Behavioral Sciences. V15, P 2614–2617.
Zimmerman, B. J. (2003). Self- regulated academic learning and  achievement: the Emergence of  a social cognitive perspective. Educational Psychology review.2.173-120.
Zimmerman, B. J. &  Schunk, D. H. (2008). Motivational an essential dimension of  self-regulated learning: Theory, research and applications(141-168).New York..