Evaluating human capital in physical education curricula for students with intellectual disability in Tehran

Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor of Psychology, University of Tehran

2 Assistant professor of Educational Planning & Management Allameh Tabataba’i University

10.22098/jsp.2018.655

Abstract

The aim of this study was evaluate human source in physical education curriculum in special schools (that teaches students with intellectual disability) in Iran. In this research conducted with research and development (R&D) method, after forming evaluation committee and diagnosing goals and objectives, factors, criteria, and weights were determined. The factors assigned in this research included physical education teacher, school manager, technical–discipline committee of sports tournaments, and sports association for students with intellectual disability. After planning examination criteria for factors, the committee determined the resource of collecting data. The required data were collected with researcher-made checklists. The scales that were conducted included 1. School manager's checklist, 2. physical educator's checklist, and 3. expert's checklist. These scales were prepared based on documents and professional perspectives. These scales were adapted with factors and evaluation criteria. 20 managers and 20 physical educators from 20 special schools in Tehran were selected as the available sample. All experts in exceptional student's organization were selected too. The results showed that the sum of observed weights was 63.6%. Differential weights for the factors were 72% physical educator, 73.5% school manager, 47.39% technical–discipline committee of sports tournaments, 26.5% sports association for students with intellectual disability. Further information and applied recommendations were presented in the article.

Keywords

References

ایچستد، کارل و لاوی، باری (1998). تربیت بدنی برای کودکان عقب مانده ذهنی، از نوزادی تا بزرگسالی .(ترجمه علی شهرامی و رضا متقیانی، 1387). وزارت آموزش و پرورش، سازمان آموزش و پرورش استثنایی، پژوهشکده کودکان استثنایی.
بازرگان، عباس ( 1387) . ارزشیابی آموزشی. تهران : انتشارات سمت.
بلوردی، اکبر (1381). بررسی آموزش سفال گری در بهبود ادراک دیداری دانش آموزان عقب مانده ذهنی خفیف. پایان نامه کارشناسی ارشد رشته روانشناسی کودکان استثنایی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران . 
پروند، محمد حسن(1385). مقدمات برنامه ریزی آموزشی و درسی. تهران: انتشارات شیوه.
حشمتی، رسول؛ اصل اناری، روح اله؛ شکراللهی، رقیه (1395). اثربخشی تکنیک های بازی درمانی گروهی بر اضطراب حالت، احساسات مثبت و سطح سازگاری عمومی کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری خاص. مجله ی ناتوانی های یادگیری، 5 (4)،24-7.
حسینی، سید محمد حسین ( 1386 ). آسیب شناسی برنامه درسی ریاضی دوره راهنمایی تحصیلی از نظر معلمان و دانش آموزان در استان قم. طرح پژوهشی، شورای تحقیقات سازمان آموزش و پرورش استان قم.
درتاج، فریبرز و عاصمی، سهیلا (1391). بررسی میزان تاثیر برنامه ی منتخب حرکتی بر توانمندی ادراکی- حرکتی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دیر آموز پایه دوم. مجله ی روان شناسی مدرسه، 1(4)، 56-39.
رحیمی، محمد، افروز، غلامعلی، ارجمندنیا، علی اکبر و عظیم زاده، الهام(1395). طراحی برنامه مدیریت هیجانات و ارزیابی اثربخشی آن بر کنترل خشم و ارتقای سلامت در بازیکنان فوتبال، رشد و یادگیری حرکتی-ورزشی،  2(8)، 238-225.
سرمد، زهره؛ بازرگان، عباس و حجازی، الهه(1388 ). روش های تحقیق در علوم رفتاری. تهران: انتشارات آگاه .
سیلور،گالن؛ الکساندر، ویلیام  و لوییس، آرتور(1998).  برنامه ریزی درسی برای تدریس و یادگیری بهتر. (ترجمه غلامرضا خویی نژاد ، 1378). تهران: انتشارات به نشر.
غالیان، شهرزاد؛ حیدری نژاد، صدیقه و خطیبی، امین(1394). شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر در اجرای درس تربیت‌بدنی دانش آموزان کم توان ذهنی از دیدگاه دبیران تربیت بدنی استان خوزستان. مطالعات مدیریت رفتار سازمانی در ورزش، 2(7)، 60-53.
محکی، فرهاد؛ شریفی جندانی، حمیدرضا؛ ارجمندنیا، علی اکبر و حیدری، خدابخش(1396).  بررسی اثربخشی برنامه تربیت بدنی بر بهبود شایستگی اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی در دوره پیش حرفه ای. تعلیم و تربیت استثنایی، 17، 145، 38-29.
ملکی، قاسم(1384). برنامه‌ریزی درسی با گرایش بزرگسالان: تهران: انتشارات نهضت سوادآموزی.
وزیری، مژده(1378). نظام برنامه ریزی درسی آموزش عالی در ایران (ویژگی ها و جهت گیری ها). رساله دکتری رشته برنامه ریزی درسی. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
ویسمه، علی اکبر (1380). زمان واکنش و مهارت های حرکتی در کودکان و نوجوانان. پیوند، 266، 61-54.
Betenburg, T. A & Creemers, B. (1989). Evaluation Language Curricula in the Netherlands. http://www. Eric. Ed.
Dortaj, F. & Asemi, S (2012). Evaluation of the effect of selected motor program on the perceptual-motor ability and academic achievement of late-school students in the second grade. Journal of School Psychology, 1(4), 39-56. (Persian).
Fazio, B., Polsgrove, L. (1989). An evaluation of the effects of training special educators to integrate microcomputer technology into math curricula. Journal of Special Education Technology, 10, 2, 5-13.
Ghalayan, Sh., Heidarinezhad, S. & Khatibi, A (2014). Identification and ranking of factors affecting the physical education of students with mental retardation from the viewpoint of physical education teachers of Khuzestan province, Organizational behavior management studies in sport, 2 (7), 53-60. (Persian)
Gobbi, E. Greguel, M. & Carraro, A. (2018). Brief report: Exploring the benefits of a peer-tutored physical education programme among high school students with intellectual disability. Journal of Applied research in intellectual disability, 4, 1-5
Goodway, J. D. & Branta, C. F. (2003). Influence of a motor skill intervention on fundamental motor skill development of disadvantaged preschool children. Research Quarterly for Exercise and Sport, 74 (1): 36-46.
Heshmatai, R, Asl-Onari, R. & Shokrallahi, R. (2016). Effectiveness of group therapy game techniques on state anxiety, positive emotions and general adaptive level of children with specific learning disabilities. Journal of Learning Disabilities, 5(4), 24-7. (Persian).
Lee S. M. BURGESON, C. R.  FULTON J. E. & SPAIN, C. G. (2007). Physical Education and Physical Activity: Results from the School Health Policies and Programs Study. Journal of School Health, 77, 8, 435-463.
Lin, J. D.; Lin, L.P.; Chang, Y. Y.; Wu, S. R. & Wu, J. L. (2010). Physical activity and its determinants among adolescents with intellectual disability. Research in Developmental disability, 31(1): 263-9.
Munayi, S. P. (2015). Evaluation of physical education curriculum for learners with intellectual disability. PhD thesis in university of Nairobi.
Ninot, G. & Maiano, C. (2007). Long-term effects of athletics meet on the perceived competence of individuals with intellectual disability. Research in developmental disability, 28(2): 176- 86.
Rahimi, M., Afrouz, Gh., Arjomandnia, A. A. & Azimzadeh, E (2014). Designing an Emotion Management Program and Assessing its Effectiveness on Anger Control and Health Promotion in Soccer Players, Growth and Motor Sport Learning, 8(2), 225-238.(Persian).
Ruhe, V. & zumbo, B.D. (2009). Evaluation in distance education and e-learning, the unfolding model. New York and London: The Guilford press.
Vannier, M. (1990). Physical Activity for the Handicapped. Southern Methodist University. Prentice Hall, INC.
Worthen, B. R. and Sanders, J. R. (1987). Educational evaluation: Alternative approaches and practical guidelines. New York: Longman.
Yildirim, N. Erbahçeci, F.  Ergun, Pitetti, K. & Beets, M. (2010). The effect of physical fitness training on reaction time in youth with intellectual disabilities. Perceptual and Motor Skills, 111(1):178-86 l
Yoan, B. & Yoan, S (1991). Perceptual and motor skills. Adapted Physical Education, 13: 1191-1194. 
 
 

Files

Share

How to cite

Statistics