اثربخشی آموزش مبتنی بر هوش موفق بر درگیری تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 استادیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

3 دانشیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

هدف:پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثر آموزش مبتنی بر هوش موفق بر درگیری تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام پذیرفت.
روش‌ها: پژوهش از نوع آزمایشی  و بر پایه طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل نابرابر بود. جامعه آماری آن شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر ترکمنچای در سال تحصیلی 1395-1396 بود که از میان آنها  دو کلاس درس پایه نهم از یک دبیرستان در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (n=20) و گواه (17=n) قرار گرفتند. برنامه آموزشی مبتنی بر هوش موفق در 12 جلسه ی 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه گواه به روش سنتی آموزش دیدند. داده ها مطابق با طرح در دو مرحله پیش و پس از اجرای برنامه از طریق پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو و تسنگ و آزمون پیشرفت تحصیلی در درس پیام های آسمانی پایه نهم گردآوری شده  و با روش تحلیل کواریانس پردازش گردید.
یافته‌ها:  نتایج تحلیل داده ها  در بررسی تفاوت بین پیش آزمون و پس آزمون  در دو گروه نشان داد که آموزش مبتنی بر هوش موفق بر  پیشرفت تحصیلی و هر چهار وجه درگیری تحصیلی (شناختی، عاطفی، رفتاری ، عاملیت) اثر معناداری داشته است (05/0>P).
نتیجه‌گیری:  بر این اساس می‌توان نتیجه گرفت که روش آموزش مبتنی بر هوش موفق منجر به بهبود و ارتقاء پیشرفت تحصیلی و درگیری تحصیلی دانش آموزان شده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effectiveness of education based on Successful Intelligence on academic Engagement and academic achievement of Students

نویسندگان [English]

  • Samira Masumzadeh 1
  • Mansureh Hajhosseini 2
  • Masoud Gholamali Lavasani 3
1 Master of Educational Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran
2 Assistant Professor, Department of Educational Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Tehran, Tehran. Iran
3 Associate Professor, Department of Educational Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran
چکیده [English]

 Objective: The current research has been aimed at identifying the effect of education pattern based on Successful Intelligence on academic engagement and academic achievement in Students.
Methods: This research is an experimental one based on semi-experimental pre-test and post-test design with an unequal control group, and the population of this research includes all secondary school girl students of Turkamanchai town in academic year 2016-2017. Among this population, two classes of ninth grade of an available high school were selected and randomly put into two groups of experimental group(n=20) and control group(n=17).  of education pattern based on Successful Intelligence was applied in the experimental group for 12 sessions 90 minutes, and at the same time, the control group was trained in traditional method. Both groups completed the questionnaires before and after the intervention. The data were analyzed using analysis of covariance (ANCOVA).
Results: The results showed that education based on Successful Intelligence had a significant effect on every four aspects academic engagement (agency, behavioral, emotional, cognitive) and academic achievement of student’s (p<0.05).
Conclusion: Accordingly, it can be concluded that education based on Successful Intelligence intervention is an effective method in improvement and enhancing every four aspects academic engagement (agency, behavioral, emotional, cognitive) and academic achievement of students.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Successful intelligence
  • Academic engagement
  • Academic achievement
  • Student
استرنبرگ، رابرت و گریگورنکو، النا.(2007). تدریس در جهت پرورش هوش  موفق. ترجمه فرشته چراغی و همکاران (1390). تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی واحد تربیت معلم.
آقا بابایی، سارا؛ ملک پور، مختار؛ کجباف، محمد باقر و عابدی، احمدی.(1394).  اثر بخشی آموزش هوش موفق برتوانایی های تحلیلی، عملی و خلاقانه دختران تیزهوش 12-9 ساله شهر اصفهان، فصلنامه کودکان استثنایی، 4(58)،44-37.https://joec.ir/article-1-41-fa.html
آزادمرد، شهنام؛ طالبی، هوشنگ. (1394). تاثیر برنامه آموزشی مبتنی بر هوش موفق بر بازده های شناختی و عاطفی یادگیری دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان اردبیل، فصلنامه روان شناسی تربیتی، 39(12)،223-199.https://jep.atu.ac.ir/article_4129.html
سماوی، عبدالوهاب و ابراهیمی، کلثوم.(1394). بررسی رابطه درگیریهای تحصیلی، خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی با پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان دبیرستانی شهر بندرعباس. فصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری. 7(4)،92-71.https://asj.basu.ac.ir/article_1654.html
عینی، ساناز؛ نریمانی، محمد و بشرپور، سجاد. (1398). پیش بینی پیشرفت تحصیلی براساس سرزندگی تحصیلی و یادگیری خود راهبر دانش آموزان دختر.  راهبردهای شناختی در یادگیری، 7(12)، 45-33. [Doi: 10.22084/j.psychogy.2018.13800.1603]
نریمانی، محمد؛ نوری، رویا و ابوالقاسمی، عباس. (1394). مقایسه‌ی اثر بخشی راهبردهای آگاهی واج‌شناختی و چند حسی فرنالد بر پیشرفت مهارت های خواندن و درک مطلب دانش آموزان نارساخوان. مجله ناتوانی‌های یادگیری، 4(3)، 120-104. http://jld.uma.ac.ir/article_281.html
نگهبان سلامی، محمود. (1392). تاثیر آموزش هوش موفق بر تفکر انتقادی، خود کارآمدی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان. رساله دکتری، دانشگاه خوارزمی، تهران.
Azadmard, sh., & Talebi, H. (2015). The effect of education on the basis of the successful intelligence on the teacher- student learning cognitive outcome in the educational psychology lesson.Educational Psycology Quarterly, 39(12), 199-223. (Persian)
Aghababaei, S., Malekpour, M., Kajbaf, M.B., & Abedi, A. (2015). The effectiveness of successful intelligence    training on analytical, creative and practical abilities of gifted children.  Exceptional Children Quarterly, 4(58), 37-44. (Persian)
Aljughaiman, A. M., &Ayoub, A. E. (2012). The effect of an enrichment programon developing analytical, creative, and practical abilities of elementary gifted students. Journal for theEducation of the Gifted,35(2): 153–174. [Doi:10.1177%2F0162353212440616]
Appleton, J. J., Christenson, S. L., Kim, D. & Reschly, A. L. (2006). Measuring cognitive and psychological engagement: Validation of the student engagement instrument. Journal of School Psychology, 44(5): 427-445.[Doi:10.1016/j.jsp.2006.04.002]
Einy, S., Narimani, M., & Basharpoor, S. (2019). Prediction of academic achievement based on academic buoyancy and self-directed learning of female students.  Cognitive Strategies in Learning, 7(12), 33-45. (Persian) [Doi:10.22084/j.psychogy.2018.13800.1603]
Fredricks, J.A., Blumenfeld, P.C., & Paris, A.H. (2004). School engagement: potential of the concept, state of the evidence Review of Educational Research, 74, 59-109. [Doi:10.3102%2F00346543074001059]
Grigorenko, E. L., Jarvin, L., & Sternberg, R. J. (2002). School–based tests of the triarchictheory of intelligence: Three settings three samples, three syllabi. Contemporary Educational Psychology, 27,167–208. [Doi:10.1006/ceps.2001.1087]
Linnenbrink, E. A. & Pintrich, P. R. (2003). The role of self efficacy belifesin student engagement and learning in the classroom. Reading and Writing Quarterly, 19: 119-137.  [Doi:10.1080/10573560308223]
Mandelman, S.D., Barbot, B., & Grigorenko, E.L. (2015). Predicting academic performance and trajectories from a measure of successful intelligence. Learning and Individual Differences, In Press. Retrieved from Sciencedirect, 28 July.[Doi: 10.1016/j.lindif.2015.02.003]
Negahban Salami, M. (2014). The impact of successful intelligence training on critical thinking, self-efficacy and academic performance of students. Dissertation. Kharazmi University. (Persian)
Narimani, M., Nori, R., & Abolghasemi, A. (2015). Comparison of the effectiveness of phonological awareness strategies and Fernald multi-sensory to improve reading skill and comprehension of dyslexia students. Journal of Learning Disabilities, 4(3), 104-120. (Persian)  http://jld.uma.ac.ir/article_281.html?lang=en
Puklek Levpušček, M., & Zupančič, M. (2009). Math achievement in early adolescence: The role of parental involvement, teachers' behavior, and students' motivational beliefs about math. Journal of Early Adolescence, 29, 541-570. [Doi: 10.1177/0272431608324189]
Reeve, J., & Tseng, C. (2011). Personal agency as a fourth aspect of students’ engagement during learning activities, Contemporary Educational Psychology, 36, 257-267.[Doi: 10.1016/j.cedpsych.2011.05.002]
Salter N. P., & Conneely M. R. (2015). Structured and unstructured discussion forums as tools for student engagement. Computers in Human Behavior, 46, 18-25.[Doi: 10.1016/j.chb.2014.12.037]
Schlechty, P.C. (2005). Creating create schools: six critical systems at the heart of educational innovation. Sanfrancisco: Jhon wiley and Sons.  [Doi: 10.1177%2F019263650508964307]
Stemler, S. E., Elliott, J. G., Grigorenko, E. L., & Sternberg, R. J. (2006). There’s more to teaching than instruction: Seven strategies for dealing with the practical side of teaching. Educational Studies, 32(1), 101–118.[Doi:10.1080/03055690500416074]
Stemler, S. E., Jarvin, L., Grigorenko, E. L., & Sternberg, R. J. (2006). Using the theory of successful intelligence as a basis for augmenting AP exams in Psychology and Statistics. Contemporary Educational Psychology,31(3),344-376.  [Doi:10.1016/j.cedpsych.2005.11.001]
Stemler S., Sternberg R. J., Grigorenko E. L., Jarvin L., & Sharpes D. K. (2009). Using the theory of successful intelligence as a framework for developing assessments in AP Physics. Contemporary Educational Psychology, 34, 195-209. [Doi:10.1016/j.cedpsych.2009.04.001]
Strenberg, R.J., Torff, B., & Grigorenko, E.L. (1998b). Teaching triarchically improves school achievement. Journal of Educational Psychology, 90(3), 1-11. [Doi:10.1037/0022-0663.90.3.374]
Sternberg, R. J., Grigorenko, E. L., Ferrari, M., & Clinkenbeard, P. (1999). A triarchic analysis of an aptitude-treatment interaction. EuropeanJournal of Psychological Assessment, 15(1), 1-11. [Doi:10.1027//1015-5759.15.1.3]
Sternberg, R. J., Grigorenko, E. L., &Jarvin, L. (2001). Improving reading instruction: Thetriarchic model. Educational Leadership, 58 (6), 48–52. https://eric.ed.gov/?id=EJ626275
Sternberg, R. J. (2005). The theory of successful intelligence. Journal of Psychology, 39, 189- 202. [Doi:10.1177%2F026142940001500103]
Sternberg, R. J., Kaufman, J.A., & Grigorenko, E. L. (2008). Intelligence applied. New York: Cambridge University Press. [Doi:10.1017/CBO9780511611445]
Sternberg, R. J., Jarvin, L., Naples, A.,  Stemler, S.E.,  Newman, T.,  Otterbach, R.,  Parish, C.,  Randi, J.,  Grigorenko, E.L. (2014). Testing the theory of successful intelligence in teaching Grade 4 language arts, mathematics, and science. Educational Psychology. 106(3):881-899· [Doi:10.1037/a0035833]
Sternberg, R. J., Jarvin, L., & Grigorenko, E. L. (2011). Explorations in Giftedness. Cambridge University Press.[Doi:10.1017/CBO9780511778049]
Sternberg, R. J., Jarvin, L., & Grigorenko, E. L. (2009). Teaching for wis-dom, intelligence, creativity, and success. Thousand Oaks, CA: Corwin. [Doi:10.4135/9781483350608]
Sharbafzadeh, A., Abedi, A., Yousefi, Z., & Aghababaei, S. (2014). The effect of successful intelligence training program on academic motivation and academic engagement Ffemale high school students. International Journal of Psychological Studies,6(3), 118-128. [Doi:10.5539/ijps.v6n3p118]
Samavi, A., & Ebrahimi, K. (2015).  Relationship between academic engagements, self-efficacy and academic motivation with academic achievement among high school students in Bandar Abbas.Cognitive Strategies in Learning Quarterly, 7(4), 71-92. (Persian)
Sternberg, R. J., & Grigorenko, E. L. (2007). Teaching for successful intelligence: To increase student learning and achievement (2nd ed.). Translator Cheraghi, F.) 2011(, Tehran, Jihad University Publishing Teacher Training Unit. (Persian)