رابطه ی خودبخششی و عواطف مثبت و منفی با تعل لورزی تحصیلی دانش آموزان سال سوم متوسطه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیارگروه علوم تربیتی، دانشگاه تبریز

2 استاد علومتربیتی، دانشگاه تبریز

3 کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی

jsp-3-1-93-3-1

چکیده

این پژوهش با هدف تعیین رابطه ی خود بخششی و عواطف مثبت و منفی با تعلل ورزی تحصیلی انجام
شد. برای این منظور 354 دانش آموز به شیوه ی نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از میان کلیه ی
دانش آموزان سال سوم متوسطه شهر اردبیل ( 4029 نفر) انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از
مقیاس ارزیابی عاطفه ی مثبت و منفی ،(TPS) پرسش نامه های مقیاس ارزیابی تعلل ورزی تحصیلی
استفاده شد. داده های به دست آمده با روش (HFS) و مقیاس ارزیابی گرایش به بخشش (PANAS)
تحلیل رگرسیون چند متغیر هی گام به گام و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از
آن بود که بین خود بخششی و عواطف مثبت و منفی با تعلل ورزی تحصیلی رابطه معنی دار وجود دارد.
علاوه بر این، نتایج به دست آمده نشان داد که متغیرهای پیش بین خود بخششی و عواطف مثبت و منفی
قادرند تغییرات تعل لورزی را پیش بینی کنند. تحلیل مسیر نیز نشان داد که عاطفه ی منفی میان خود بخششی
و تعلل ورزی به عنوان متغیر میانجی عمل می کند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The relationship between self-forgiveness and positive and negative emotions with academic procrastination in third grade high school students

نویسندگان [English]

  • R Badri gargari 1
  • E Fathi azar 2
  • N Mohammadi 3
1 associate professor of psychology, University of Tabriz
2 professor of educational science, university of Tabriz
3 M. A. of educational psychology
چکیده [English]

This research was conducted to study the relationship between selfforgiveness
and positive and negative emotions with academic
procrastination. To do so, 354 students out of all third grade high school
students of Ardabil (4029 students) were selected using random cluster
sampling method. Data was collected through Academic Procrastination
Scales (APS), Positive and Negative Affect Scales (PANAS) and Heartland
Forgiveness Scales (HFS). Stepwise multiple regression analysis and path
analysis were used to analyze the data. Results revealed that there is a
significant relationship between self-forgiveness and positive and negative
emotions and academic procrastination. In addition, the results showed that
the self-forgiveness and positive and negative emotions are capable of
anticipating academic procrastination. Path analysis has also showed that
negative emotion as a mediator variable can adjust relationship between
self-forgiveness and academic procrastination

کلیدواژه‌ها [English]

  • Academic procrastination
  • negative affection
  • positive affection
  • self- forgiveness
  • path analysis
بخشی پور، عباس و دژکام، محمود ( 1386 ). تحلیل عاملی تأییدی مقیاس عاطفه ی مثبت و منفی. مجل هی
.61-80 ،(4) روا نشناسی، 9
جوکار، بهرام و دلاورپور، محمدآقا ( 1386 ). رابطه تعلل ورزی آموزشی با اهداف پیشرفت. اندیش ههای
.61-80 ،(3) نوین تربیتی ، 3
خرمایی، فرهاد؛ عباسی، مسلم و رجبی، سعید ( 1390 ). مقایسه ی کمال گرایی و تعل لورزی در مادران
.60-77 ،(1) دانش آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری. ناتوانی یادگیری، 1
رابطه ی خودبخششی و عواطف مثبت و منفی با تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان سال سوم متوسطه
20
سلطانی زاده، محمد؛ مل کپور، مختار و نشا طدوست، حمید طاهر ( 1387 ). رابطه لذت جسمانی و عاطفه ی
.31-46 ،(1) مثبت و منفی در دانشجویان دانشگاه اصفهان. مطالعات روا نشناختی، 4
کرمی، داوود ( 1388 ). میزان شیوع اهمال کاری در دانشجویان و ارتباط آن با اضطراب و افسردگی. اندیشه
.25-34 ،(4) و رفتار، 13
کیامنش، علیرضا ( 1374 ). ارزیابی آموزشی. چاپ دوم، تهران: انتشارات پیام نور.
هومن، حیدر علی ( 1380 ). تحلیل داده های چند متغیری در پژوهش رفتاری. تهران: نشر پارسا.
Burka, J. B. & Yuen, L. M. (2008). Procrastination: Why You Do It, What to Do About It
Now. New York: lifelong Books.
Busco, M. R. (2010). The Procrastinator's Guide to Getting Things Done. The Gilford
Press.
Chebat, C. J. & Slusarczyk, W. (2005). How emotions mediate the effects of perceived
justice on loyalty in service recovery situations: An empirical study. Journal of Business
Research, 58(5), 664– 673.
Fee, R. L., & Tangney, J. P. (2000). Procrastination: A means of avoiding shame or guilt?
Journal of Social Behavior and Personality, 15(5), 167–184.
Ferrari, J. R. & Beck, B. L. (1998). Affective responses before and after fraudulent excuses
by academic procrastinators. Journal of Education, 118(4), 529–537.
Fiore, N. (2002). Overcoming procrastination: Practice the now habit and guilt-free play.
New York: MJF Books.
Gailliot, M. T., Mead, N. L. & Baumeister, R. F. (2008). Self-regulation. In O. P. John,
R.W. Robbins, & L. A. Pervin (Eds.), Handbook of personality: Theory and research.
(pp. 472–491). New York: The Guilford Press.
Hall, J. H. & Fincham, F. D. (2005). Self-forgiveness: The stepchild of forgiveness
research. Journal of Social and Clinical Psychology, 24(5), 621–637.
Heinze, L. & Snyder, C. R. (2001). Forgiveness components as mediators of hostility and
PTSD in child abuse. Paper presented at the American Psychological Association, San
Francisco.
Knaus, W. J. (2010). The procrastination work book. New York: New Harbinger
Publications, Inc.
Leach, M. M. & Lark, R. (2004). Does Spirituality Add to Personality in the Study of Trait
Forgiveness? Personality and Individual Differences, 37(1), 147–156.
Lulofs, R. A. (1992). The social construction of forgiveness. Journal of Human Systems,
3(1) , 183–197.
Macaskill, A. (2005). Defining forgiveness: Christian clergy and general population
perspectives, Journal of Personality, 5(1), 1237-1269.
Maltby, J., Macaskill, A. & Gillett, R. (2007). The cognitive nature of forgiveness: Using
cognitive strategies of primary appraisal and coping to describe the process of forgiving.
Journal of Clinical Psychology, 63(6), 555-566.
O'Brien, W. K. (2002). Applying the trans theoretical model to academic procrastination.
Unpublished doctoral dissertation, University of Houston.
Rasmussen, H. N. & Lopez, S. J. (2000). Forgiveness and adaptive coping. Poster session
presented at the annual meeting of the American Psychological Association,
Washington, D.C.
Schouwenburg, H. C. (2005). On counseling the procrastinator in academic settings. Fedora
Psyche Conference. Groningen, The Netherlands, 67-80.
Steel, P. (2007). The nature of procrastination: A meta-analytic and theoretical review of
quintessential self-regulatory failure. Psychological bulletin, 133(1), 65-94.
Thopson,Y. L., Snyder, C. R., Hoffman, L., Michel, T. S., Rasmussen, N. H., Billigs, S. L.,
Heinze, L., Neufeld, E. J., Shorey, S. H., Roberts, C. J. & Robert, E. D. (2005).
Dispositional forgiveness of self, others, and situations. journal of Personality, 73(2),
313-359.
Tuckman, B. W. (1991). The development and concurrent validity of the procrastination
scale. Meeting of the American educational research association. Educational
Psychology Measurement, 51, 473-480.
Wohl J.A. M., Pychyl, A. T., Bennett, H. S. (2010). I forgive myself, now I can study: How
self-forgiveness for procrastinating can reduce future procrastination. Journal of
Personality and Individual Differences, 48(7), 803-808.
Wohl, M. J. A., DeShea, L. & Wahkinney, R. L. (2008).Looking within: The state
forgiveness scale. Canadian Journal of Behavioral Science, 40(1), 1–10.